Creditmanagement en de Tweede Kamerverkiezingen
De verkiezingsprogramma’s over een Nationaal Schuldsaneringsfonds
Op 17 maart gaan we naar de stembus om een nieuwe volksvertegenwoordiging te kiezen. Interessant om de verkiezingsprogramma’s door te nemen om een beeld te krijgen van de voornemens van de landelijke politiek voor het creditmanagementvak. Een goede ontwikkeling is dat creditmanagement-onderwerpen veel vaker dan voorheen aan de orde komen in de verkiezingsprogramma’s. Dit keer laten we de politiek aan het woord over een Nationaal Schuldsaneringsfonds. We plaatsen daar onze kanttekeningen bij.
PvdA, GroenLinks, D66 en de Christen Unie beloven in hun verkiezingsprogramma’s een Nationaal Saneringsfonds. Voor mensen met problematische schulden richten we een Nationaal Schuldenfonds op dat hun schulden overneemt. Zo hebben ze met één schuldeiser te maken en krijgen ze de hulp die nodig is.
Dat is een aantrekkelijk idee, omdat zo’n nationaal saneringsfonds de mogelijkheid biedt om (ook) rekening te houden met de financiële situatie van de betrokken schuldeisers. Die zijn in de huidige minnelijke- en wettelijke saneringsregelingen afhankelijk van de beschikbare afloscapaciteit. Dat beperkt zich meestal tot een percentage van de oorspronkelijke vordering. Als er preferente schuldeisers zijn die aanspraak maken op de afloscapaciteit is er vaak nog minder te verdelen. Daar moet bij de vorming van een nationaal saneringsfonds rekening mee gehouden worden.
In het verlengde daarvan stelt PvdA voor om Jongeren met problematische schulden de kans te bieden om in ruil voor werk en scholing kwijtschelding te krijgen. Dat is een sympathiek idee dat de moeite waard is om verder uit te werken. We zien de afgelopen jaren steeds meer jongeren met betalingsproblemen. De pandemie gaat die ontwikkeling nog versterken. Jongeren en ZZP’ers worden het hardst getroffen door de economische gevolgen van de pandemie. Het is te hopen dat de politiek daar effectief op anticipeert om problematische schulden onder jongeren te voorkomen.
In het volgende artikel bespreken we hoe de politieke partijen aankijken tegen het recht op een betalingsregeling.